INSTALACJA WODNA ( woda zimna i woda ciepła)
Instalacja wodna to system połączonych rur, armatury i urządzeń, które transportują wodę do wybranych pomieszczeń w budynku. Wodę można dostarczać do domu z sieci wodociągowej poprzez przyłącze licznikowe lub ze studni. Następnie wodę przesyła się do różnych punktów poboru, takich jak kuchnia, łazienki, WC, pomieszczenia gospodarcze, a czasem także do pralni i garażu. W instalacji wodnej zwykle biegną dwa rodzaje rur: jedne transportują zimną wodę, a drugie podgrzaną wodę. Czasami stosuje się również trzeci rodzaj rur – cyrkulacyjnych – które pozwalają na szybkie ogrzanie wody w kranie.
W instalacji wodnej istnieją dwa sposoby podgrzewania wody:
- poprzez indywidualne podgrzewacze zamontowane przy poszczególnych bateriach. W takim przypadku od przyłącza wody zimnej prowadzi się przewód główny, a od niego podłączenia do wszystkich punktów poboru.
- poprzez wspólny dla wszystkich punktów poboru podgrzewacz (np. kocioł, pompa ciepła). W takim przypadku rura z wodą zimną prowadzi do poszczególnych baterii i do źródła ciepła. Woda stale krąży w instalacji, dzięki czemu po odkręceniu kranu jest od razu dostępna, nawet w przypadku bardzo rozległej instalacji.
Istnieją dwa sposoby rozprowadzenia instalacji wodnej:
- system trójnikowy – w tym systemie przewody układa się szeregowo, czyli od pionu biegnie przewód poziomy, a od niego podejścia do poszczególnych punktów poboru. Podejścia łączy się z przewodem poziomym przy pomocy trójników, stąd nazwa systemu. Rury prowadzi się w bruzdach ściennych, które zakrywa się tynkiem lub w warstwie wylewki w podłodze. W celu ochrony przed uszkodzeniami mechanicznymi przewody powinno się prowadzić w peszlu, a przejścia przez ściany i stropy – w tulejach ochronnych.
- system rozdzielaczowy – to sposób rozprowadzania instalacji wodnej, w którym przewód główny biegnący od wodomierza doprowadza wodę do rozdzielacza, a następnie do poszczególnych punktów poboru, takich jak baterie czy spłuczki. W domach wielokondygnacyjnych zazwyczaj zamontowuje się osobny rozdzielacz na każdej kondygnacji, często w szafce podtynkowej. Rury układa się zwykle w warstwie wylewki w podłodze, a do ich łączenia używa się giętkich rur ze zwoju, co zapobiega przeciekom spowodowanym niestarannie wykonanymi połączeniami. Dla ochrony przewodów należy je prowadzić w tulejach ochronnych. Ważne jest, aby przebieg rur zaznaczyć na planie pomieszczenia, co ułatwi ich odnalezienie w razie awarii czy przeróbek instalacji, a także pozwoli uniknąć uszkodzenia podczas prowadzenia prac w kuchni czy łazience.
Ponadto ważne jest, aby prawidłowo dobrać średnice rur do długości i ilości punktów poboru, aby zapewnić odpowiedni przepływ wody i zapobiec zakłóceniom w pracy instalacji. Rury układa się również w odpowiednim spadku, aby zapewnić swobodny odpływ wody i uniknąć zastojów. W celu zapewnienia higieny instalacji należy zainstalować odpowiednie filtry i zawory bezpieczeństwa. Ważne jest również, aby instalacja była odpowiednio oznaczona, aby uniknąć pomyłek podczas korzystania z niej.
zawory odcinające
Zawory odcinające to elementy instalacji wodnej, które służą do odcinania dostępu wody do poszczególnych urządzeń lub pomieszczeń. Można je umieścić przy każdym punkcie poboru wody, takim jak umywalka, wanna, prysznic czy zlewozmywak. Dzięki zaworom odcinającym możliwe jest szybkie i łatwe przeprowadzenie naprawy lub wymiany urządzeń bez konieczności odcinania wody do całego domu. Zawory odcinające stanowią także dodatkową ochronę przed ewentualnymi awariami instalacji wodnej.
Sprawdzanie instalacji wodnej – eliminowanie przecieków
Aby sprawdzić szczelność instalacji wodnej, należy zamknąć wszystkie zawory odcinające i podłączyć manometr do przewodu z zimną wodą. Następnie należy podłączyć kompresor powietrza do przewodu i zwiększyć ciśnienie w instalacji do zalecanego poziomu (zazwyczaj 2-3 bar). Po kilku minutach należy sprawdzić ciśnienie na manometrze i upewnić się, że nie uległo ono zmianie. Jeśli ciśnienie spadło, oznacza to, że w instalacji są przecieki, które należy usunąć przed kontynuowaniem prac budowlanych. Po wykonaniu próby ciśnieniowej i usunięciu ewentualnych usterek, instalację należy otworzyć i spuścić z niej powietrze.
Próbę wykonujemy wodą lub sprężonym powietrzem.
Przed przeprowadzeniem próby szczelności instalacji wodnej należy ją w całości zmontować, ale bez armatury takiej jak kocioł, baterie, zawory czy naczynia zbiorcze. W kilku miejscach warto zamontować zawory przelotowe do odpowietrzenia instalacji. Można je na czas próby zatkać korkami ze stali ocynkowanej. Temperatura wewnątrz budynku podczas próby powinna być wyższa niż 5°C. Do kontrolowania zmian ciśnienia potrzebny jest manometr o dokładności 0,01 MPa podłączony w najniższym punkcie instalacji. Należy napełnić instalację wodą wodociągową i odpowietrzyć ją. Ciśnienie podczas próby powinno być półtora raza wyższe od roboczego, ale nie może przekraczać wartości dopuszczalnej dla poszczególnych elementów instalacji. Próbę można przeprowadzić zarówno za pomocą wody, jak i sprężonego powietrza.
– INSTALACJA KANALIZACYJNA
Instalacja kanalizacyjna służy do odprowadzania różnego rodzaju ścieków, w tym wody zanieczyszczonej podczas użytkowania, wody opadowej oraz skropliny. Jeśli nie można podłączyć własnej instalacji kanalizacyjnej do zewnętrznej sieci, ścieki bytowo-gospodarcze trzeba gromadzić w zbiornikach bezodpływowych, zwanych potocznie szambami, lub zbudować przydomową oczyszczalnię ścieków. Natomiast ścieki opadowe zazwyczaj można odprowadzać na terenie posesji.
Wewnętrzną instalację kanalizacyjną w domu jednorodzinnym należy wykonać w sposób grawitacyjny. Ścieki powstające w domu mogą być generowane przez różne urządzenia i elementy instalacji, takie jak:
- urządzenia sanitarne w łazience, takie jak natrysk, wanna, umywalka, miska ustępowa, bidet i pralka;
- urządzenia sanitarne w WC, takie jak miska ustępowa i umywalka;
- urządzenia w kuchni, takie jak zlewozmywak i zmywarka.
Instalacja kanalizacyjna w domu jednorodzinnym służy do odprowadzania ścieków pochodzących z różnych urządzeń sanitarnych, takich jak miska ustępowa, natrysk, wanna, umywalka, bidet czy pralka. W zależności od ilości i rodzaju tych urządzeń, należy dobrać odpowiednią średnicę rur łączących je z pionem kanalizacyjnym. Rury te są podłączone do wspólnych przewodów zbiorczych zwanych pionami, a ścieki płynące pionami są zbierane w poziomach i odprowadzane do kanalizacji zewnętrznej. Każdy pion musi być wentylowany, a jego zakończenie powinno wychodzić ponad dach budynku i być zakończone wywiewką. Można także stosować zawory napowietrzające na zakończeniach niektórych pionów. Zawór napowietrzający umożliwia dopływ powietrza z pomieszczenia do kanalizacji i jednocześnie uniemożliwia wydostanie się powietrza i nieprzyjemnych zapachów z kanalizacji na zewnątrz. Prawidłowa wentylacja pionów pozwala na likwidację hałasów i zapobiega opróżnianiu z wody syfonów znajdujących się przy przyborach sanitarnych. Wszystkie podłączenia do przyborów sanitarnych powinny mieć syfony, które zapobiegają roznoszeniu się nieprzyjemnych zapachów w instalacji kanalizacyjnej.
Instalacja kanalizacyjna najczęściej jest wykonywana z rur PVC lub PP. Są to materiały o dużej odporności na substancje agresywne obecne w ściekach oraz dużej sztywności, a także o wadze znacznie mniejszej niż żeliwo, które było wcześniej stosowane. Rury kanalizacyjne są łączone kielichowo za pomocą uszczelek z EPDM, które zapewniają trwałość i szczelność połączeń. Rury PVC dostępne są w dwóch grubościach ścianek. Te o cieńszych ściankach stosuje się do ścieków o temperaturze do 60°C, a te o grubszych – do 90°C, przy przepływie ścieków w czasie nie dłuższym niż minuta. Ze względu na większą wytrzymałość na podwyższoną temperaturę, PVC jest coraz częściej zastępowane przez polipropylen PP.
uzbrojenie instalacji kanalizacyjnych
Uzbrojenie instalacji kanalizacyjnej obejmuje różne elementy, które są niezbędne do prawidłowego działania i bezpiecznego użytkowania tej instalacji. Wśród nich wymienić można urządzenia przeciwzalewowe, które są niezbędne w przypadku podłączenia do zewnętrznej sieci kanalizacji ogólnospławnej. Te urządzenia, zwane zamknięciami burzowymi, uniemożliwiają zalanie piwnicy w wyniku wstecznego przepływu ścieków, które mogą powstać w przypadku niezbyt głęboko ułożonego kanału ściekowego i obfitych opadów deszczu. Samoczynnie działające klapy te montuje się na poziomym odprowadzeniu ścieków z budynku, zlokalizowanym w piwnicy. W domach jednorodzinnych mogą się również znajdować wpusty podłogowe, czyli tzw. kratki podłogowe, które zbierają brudną wodę w łazience lub pralni.
Instalacja kanalizacyjna wymaga również stosowania syfonów kanalizacyjnych, czyli elementów, w których znajduje się zamknięcie wodne uniemożliwiające przedostawanie się gazów i zapachów z kanalizacji do pomieszczeń. Wszystkie przybory sanitarne należy łączyć z instalacją kanalizacyjną za pośrednictwem syfonów. Obecnie najczęściej stosuje się syfony z tworzywa sztucznego lub stalowe niklowane. Pod względem konstrukcyjnym istnieją dwa rodzaje syfonów: klasyczne i z przegrodą. Do podłączania pralek i zmywarek najlepiej stosować syfony podtynkowe.
stelaże WC
Stelaże WC to prefabrykowane konstrukcje umożliwiające montaż przyborów sanitarnych oraz ich podłączenie do instalacji wodno-kanalizacyjnej. Ich zastosowanie pozwala na skrócenie czasu montażu nawet o 40% i ułatwia prace instalacyjne. Aby zamontować stelaż WC, należy umieścić go w miejscu przeznaczenia i podłączyć instalację. Następnie należy wykończyć powierzchnię płytkami ceramicznymi oraz zamontować baterie i inne przybory sanitarne. Stelaż może być ustawiony przy zewnętrznej ścianie łazienki lub na środku pomieszczenia.
piony kanalizacyjne
Piony kanalizacyjne to główne rury służące do odprowadzania ścieków z przyborów sanitarnych za pośrednictwem podejść kanalizacyjnych. W celu zapewnienia prawidłowego działania instalacji, piony powinny mieć stałą średnicę na całej swojej długości, która musi być równa średnicy największego podejścia podłączonego do pionu. Standardowa średnica pionów w domach jednorodzinnych wynosi 100 mm. Na górnej części pionu znajduje się wywiewka o średnicy równej lub większej od średnicy pionu, a na dole instalacji, przed przejściem przewodu odpływowego w poziom, należy zamontować rewizję. Rewizja służy do czyszczenia zapchanych fragmentów instalacji. Piony powinny być prowadzone prosto, bez zmian kierunku przepływu ścieków.
hałas w instalacji kanalizacyjnej
Hałas w instalacji kanalizacyjnej może być uciążliwy dla mieszkańców pomieszczeń. Aby go zminimalizować, warto zastosować odpowiednie rodzaje rur, osłony lub otuliny dźwiękochłonne. Hałas w instalacji kanalizacyjnej może też być spowodowany przyborami wykonanymi z blachy, takimi jak wanny czy zlewozmywaki. Dlatego też warto ustawić je na elastycznych podkładkach, aby zmniejszyć drgania i tym samym ograniczyć hałas. Pamiętajmy również o regularnym serwisowaniu instalacji kanalizacyjnej, aby uniknąć zapchania rur i innych awarii, które mogą prowadzić do hałasu.